صفحه محصول - پاورپوینت جامع و کامل با عنوان بیماریهای قارچی زیر جلدی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 16 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

بنام خدا بیماریهای قارچی زیر جلدی این نوع بیماریها، بافتهای زیرجلدی و استخوانهای مجاور را مورد تهاجم قرار می دهند. عفونت معمولاً از طریق آسیب پوستی ( تلقیح تروماتیک) بدنبال ورود قارچهای ساپروفیت موجود در خاک و محیط آغاز می شود. بیماریهای قارچی زیرجلدی اکثراً در روستانشینان مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا که افرادی بدون پوشش کافی و پا برهنه هستند مشاهده می شود. عفونت ممکن است در محل ورود بصورت موضعی باقی بماند ( مایستوما) و یا به بافتهای مجاور گسترش یابد(اسپوروتریکوزیس). این بیماریها و بیماریهای سیستمیک را مجموعا تحت نام عمومی عفونتهای قارچی عمیق نیز عنوان می کنند. مایستوماmycetoma ( مادورا فوت) یکی از مهم ترین بیماری قارچی زیر جلدی است . یک عفونت گرانولوماتوز مزمن همراه با تورم ولی بدون درد است که دارای ضایعات پلی فیستولیزه بوده (فیستول : کانال چرکی ) و از این ضایعات چرک ، خون و گرانول خارج می شود. گرانول ها یا سفید و سیاه اند یا رنگی هستند . پراکندگی جغرافیایی مایستوما در مناطق خشک گرمسیری و نیمه گرمسیری آفریقا و آمریکای شمالی و مرکزی شایع است. کشورهایی نظیر سنگال، سودان و سومالی از مناطق مهم آندمیک بیماری بشمار می روند. به طوریکه سالانه سه هزار مورد به صورت سرپایی مراجعه می کنند. هرچند در شبه قاره هند نیز بطور آندمیک گزارش می شود. همچنین موارد اسپورادیک بیماری از نقاط مختلف جهان گزارش شده است. در ایران موارد متعددی گزارش شده است. مبتلایان به مایستوما در ایران اکثرا مرد (66.3 درصد)، در محدوده سنی 31 تا 50 سال (55.1 درصد) و کشاورز (44.4 درصد) بوده اند. در ایران، پا بیشترین محل درگیری (73.8 درصد) و پس از آن ساق و بازو (هر کدام 4.8 درصد)، بیشترین عوامل اکتینومایستوما: اکتینومادور اما دوره (23.5 درصد) نوکاردیا آستروئیدس (20.6 درصد)، نوکاردیا کاویه (13.2 درصد) و بیشترین عوامل یومایستوما سودآلشریا بوئیدی (10.3 درصد) بوده است. بیشترین موارد بیماری از سه استان های شمالی کشور (36 درصد) گزارش شده که در این میان استان مازندران با 59.4 درصد بیشترین موارد را به خود اختصاص داده است و 27 درصد موارد از استان های جنوبی گزارش شده است. سیر بیماری : دوره کمون بیماری بسیار طولانی است و ارگانیسم نیاز به زمان برای ساکن شدن در بدن میزبان دارد. بیماری مسری نمی باشد و تنها انسان از طریق تماس با منبع عفونت در طبیعت آلوده می شود. عفونت متعاقب تلقیح ارگانیسم به داخل پوست یا بافتهای زیرجلدی حادث می شود. تلقیح اولیه می تواند از طریق یک تکه چوب، فرو رفتن خار آلوده در بدن و یا آلودگی زخم با ارگانیسمهای خاک خصوصا در کشاورزان که معمولا با پای برهنه راه می روند، بوجود آید. این میکروارگانیسمها پس از ورود تکثیر می یابند و به شکل توده متراکمی ( دانه یا گرانول) در رنگها و اندازه های متفاوت و درجات مختلف سختی در نسج مبتلا ظاهر می شوند. ضایعات معمولا چندین ماه بعد از تلقیح اولیه ظاهر می شوند و بدین ترتیب، چندین ماه پس از استقرار عفونت، اقدامات درمانی شروع می شود. در محل عفونت اولیه ابتدا یک پاپول یا ندول بدون درد توپر و سفت ایجاد می شود که با بزرگ شدن این دانه نرم می شود و شروع به کانال زدن به اطراف می کند. این کانالها پلی فیستولیزه بوده و مجاری سینوسی چرکزا تولید می کنند که از پوست سرباز می کنند و چرک و خون و گرانول از آنها خارج می شود. تومورهای زیر جلدی تدریجا بزرگتر و عمیق تر می شوند و به ماهیچه ها نیز نفوذ می کنند. در محل معمولا واکنشهای فیبروتیک و چرکی نقاط آلوده را به سوی یک تورم غیر طبیعی سوق می دهد. همچنین این قارچ توانایی نفوذ به داخل بافت استخوانها را نیز دارد و از طریق کانال به استخوانها نفوذ و با تولید آنزیمهای کلاژناز و .... باعث تغییر شکل بافت استخوان می شود. انواع مایستوما عبارتند از: 1-اکتینومایستوما: (Actinomycotic mycetoma) عامل آن باکتریهای شبه قارچی (اکتینومایسس) است . گرانول های رنگی و کوچک (0/2 میلی متر) ایجاد می کند. 2- یومایستوما ( (mycetoma Eumycotic : عامل آن قارچ است و گرانول های بزرگ تر از 2میلی متر سفید و سیاه ایجاد می کند. 3- بوتریومایکوز ( بوتریومایستوما) : عامل آن باکتری های غیر از اکتینومیستها است . این باکتریها در بافت ایجاد دانه های گوگردی می نمایند که با مایستوماها اشتباه می شود.