صفحه محصول - پاورپوینت جامع و کامل با عنوان خاکی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

نیمرخ خاک: خاک به صورت لایه هایی افقی تشکیل می شود که به آن« افق های خاک » می گویند. هریک از افق های خاک را با یکی از حروف لاتین نشان می دهند(شکل 6-9). بالاترین لایه، افق A است. این لایه حاوی هوموس و مقدار کمی رس و ماسه است. ریشه های بسیاری از گیاهان محدود به همین افق اند. در زیر آن افق B قراردارد که حاوی رس، ماسه و مقدار کمی هوموس است. افق B، همچنین حاوی عناصر محلولی است که به وسیله آب از افق فوقانی شسته شده اند.در زیر افق B، لایه ضخیم تری متشکل از سنگ هایی که بخشی از آن هوا زده اند. قراردارد. اغلب ریشه های گیاهی به این لایه نمی رسد. نفوذ آب و هوا نیز به این افق محدود می شود. در زیر افق C سنگ بستر قرار گرفته است. گرچه افق های پیش گفته را در بسیاری از خاک ها می توان مشاهده کرد، ولی خاک های نواحی مختلف با هم تفاوت دارند. در مناطق سرد. خاک کمی تشکیل می شود، زیرا سطح یخ زده زمین مانع از هوازدگی بیشتر است. به علاوه در این نواحی به علت نبودن پوشش گیاهی محافظ، سطح تازه سنگ ها در بیشتر نقاط دیده می شود. در مناطق مرطوب حاره ای به علت بالا بودن دماو باران فراوان، خاک های ضخیمی تشکیل می شود. ولی در این مناطق بسیاری از کانی ها از لابه لای خاک شسته می شود واز این رو، این خاک ها برای رشد فراوان محصولات کشاورزی به قدر کافی غنی نیستند. خاک های نواحی بیابانی به علت هوازدگی شیمیایی کم و فرسایش آبی و بادی زیاد، معمولاً نازک و به صورت تکه تکه اند، این خاک ها غالباً دارای کانی های محلول ولی فاقد مواد آلی اند، یا مواد آلی کمی دارند. افق های خاک معمولاً وجود ندارند یا به خوبی توسعه پیدا نکرده است. در مناطق معتدل، معمولاً میزان بارش کمتر از نواحی پرباران استوائی است با وجود این، مناطق معتدل غالباً آن قدر باران دریافت می کنند که خاک های ضخیمی پدید آورد. رشد فراوان گیاهان در این نواحی، خاک های غنی، سیاه رنگ و با هوموس فراوان تولید می کند. به همین جهت خاک های نواحی معتدل از حاصلخیزترین خاک ها هستند و بیشتر غذای مردم جهان از همین نواحی تامین می شود. فرسایش فرسایش عبارت است از فرایندهایی که در طی آن مواد هوازده و متلاشی شده سنگ های سطح زمین جا به جا می شود. هوازدگی مقدمه فرسایش است و در طی فرسایش، هوازدگی نیز همچنان ادامه دارد. عواملی چون نیروی جاذبه، آب های جاری، آب های زیر زمینی، یخچال ها، دریا و باد در فرسایش سنگ ها دخالت دارند. نیروی جاذبه: توده های سنگ وخاک در سراشیبی ممکن است بدون دخالت یک عامل حمل و نقل مثل آب، باد یا یخ به حرکت درآیند. با این حال آب نقش مهمّی در حرکت مواد در سراشیبی ها دارد. اشباع ذرات خاک ها یا رسوبات با آب، اصطکاک بین آنها را کاهش می دهد و حرکت را آسان تر می کند. به همین جهت است که پس از بارندگی های شدید. وطولانی، احتمال حرکت توده های خاک و سنگ در سراشیبی بیشتر است. به هر حال فرایندهای هوازدگی، حرکت توده های سنگ و خاک در دامنه ها فرایندهای وابسته به هم اند و اثر متقابل بر هم دارند. نتیجه نهایی عمل آنها متلاشی شدن تدریجی سنگ بستر و پراکندگی مواد حاصل است. ذرّ ه ای که بر اثر هوازدگی از سنگ بستر جدا می شود، دارای انرژی پتانسیلی است که آنرا در جهت شیب زمین به حرکت در می آورد. این آغاز مسافرت ذره است که می تواند خیلی تند یا خیلی کند باشد. این ذره دیر یا زود در اختیار یک رود یا عامل حمل کننده دیگری قرار می گیرد که آن را به فواصل دورتری می برد. در تقسیم بندی حرکت مواد در دامنه ها، عوامل مختلفی مثل جنس ، نوع مواد و سرعت حرکت را در نظر می گیرند. این حرکات را به طور کلی می توان به سه نوع «ریزش» ، «لغزش» و « جریان »تقسیم کرد. «ریزش» عبارت از حرکت و سقوط ذرات سنگ و خاک از پرتگاه و س راشیب های خیلی تند است (شکل 7-9- الف). حرکت توده های سنگ یا رسوب در امتدادسطوح لغزشی را«لغزش» می خوانند. «زمین لغزه» نیز اصطلاحی کلی است که معمولاً شامل حرکات لغزشی و ریزش توده های نسبتاً خشک سنگ و خاک می شود. سطوح لغزشی معمولاً سطح لایه بندی یا سطح شکستگی هاست (شکل 7-9- ب) معمولاً وجود یک لایه رسی در زیر قطعات توده های سنگ، لغزش آنها را آسان تر می کند، زیرا لایه رسی بر اثر نفوذ آّ حالت صابونی و لغزنده پیدا می کند. پایداری سنگ ها در بریدگی های طبیعی و مصنوعی به جهت شیب لایه ها بستگی دارد.