صفحه محصول - پاورپوینت با عنوان نگرش یک سویه در نظام آموزشی ایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 38 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

بنام خدا نگرش یک سویه در نظام آموزشی ایران اسلامی کردن نظام آموزشی از سال 1357 رابطه میان آموزش و قدرت سیاسی را باید مورد بررسی قرار داد. استفاده ابزاری از مذهب و ایدئولوژی برای مشروعیت بخشیدن به قدرت سیاسی در ایران هم آموزش به عنوان نهادی که در بعد تاریخی موضوع کشمکش میان نهاد مذهب و نیروها و گرایش های اسلام گرا و نهاد های جدید جامعه بود اسلامی کردن نظام آموزشی از سال 1357 به عنوان یکی از اصلی ترین محورهای سیاست دولت جمهوری اسلامی آموزش از دبستان تا دانشگاه به عنوان ابزار مهم برای اسلامی کردن جامعه و تربیت نسلی وفادار به آرمان ها و اهداف انقلاب سال 1357 و حکومت اسلامی تجربه تاریخی پرتنش شکل گیری آموزش جدید شکل گیری تدریجی نظام آموزشی در قرن نوزدهم میلادی (مدارس میسیونرها، دارالفنون، مدارس جدید...) دوران پر تنش همزیستی آموزش سنتی و آموزش جدید مقاومت محافل سنتی و روحانیون با مدرسه جدید کسروی در تاریخ مشروطیت از دشمنی ملایان با دبستان های جدید سخن می گوید (ص 38) جمال‏زاده در خاطراتش می نویسد «در دو نوبت دو شخص خیرخواه خواستند که در اصفهان مدرسه جدید تاسیس کنند و هر دو بار این مدارس تخریب و نابود شد» (راوندی، 1364). سرنوشت اولین مدارس رشدیه در تبریز و دشمنی طلاب ( تکفیر رشدیه به جرم آموزش به روش جدید، حمله به مدرسه و دانش آموزان) تنش میان سنت و مدرنیته در بسیاری از کشورهای دنیا مدارس سنتی مذهبی بتدریج علوم جدید و روش های آموزشی نوین را پذیرفتند و نوعی گذار از مدارس دینی سنتی به آموزش مدرن و امروزی (سکولار) بوجود آمد گذار از آموزش سنتی به آموزش مدرن همراه با درک جدیدی از انسان و جایگاه او در جهان، آموزش، رابطه با دین، علم و اخلاق هم بود. در ایران این گذار به خاطر عقب ماندگی جامعه و نبودن دولت به معنای مدرن و نیز مقاومت گروه های سنتی بویژه روحانیون قشری روند گذار از آموزش سنتی به آموزش جدید کند و پر تنش بود . دربار هم به آموزش جدید بدبین بود (عامل انقلاب و شورش، مخالفت روحانیون) گروه های سنتی نگاهی مثبتی به آموزش جدید نداشتند و آن را غربی، بیگانه و یا ضد اسلامی (رقیب آموزشی دینی) تلقی می کردند دو نوع علوم «قدیمی» و علوم «جدید»، غربی و یا علوم غربیه (سکولار)